Refleksje prowadzącego

Co widzę, czuję i pamiętam przy pisaniu tego tekstu po czterech latach od wyprawy?

Po pierwsze, lodowaty wiatr wiejący znad zimnych jeszcze o tej porze roku wód Morza Orawskiego, nad którym spędziliśmy na sympatycznym kempingu dwie doby i w którym przeglądały się ośnieżone szczyty Pilska, Babiej Góry i Tatr.

Po drugie, pięknie grzejące słoneczko przez prawie wszystkie dni.

Po trzecie, tańczące na falach bystrz kajaki na rzece płynącej wśród drzew i krzewów obsypanych kwieciem oraz pokrytych świeżą zielenią liści, zza których wyłaniały się góry z leżącym jeszcze śniegiem pod szczytami Małej i Wielkiej Fatry.

Po czwarte, przymrozki w niektóre noce.

Po piąte, zuchwałą kradzież w Kralovanach (zbieg Orawy i Wagu) – średnie straty były niewielkie, ale jednostkowe znaczne. Załatwianie formalności na policji w Dolnym Kubinie wymusiło korektę planu.

Po szóste, urokliwe miasta i miasteczka z tanim i dobrym piwem w knajpach i takimż jedzeniem.

Po siódme, Orawski Podzamok i Demianowską Jaskinię Wolności.

Po siódme, prawie same niezapomniane wieczory przy ogniskach.

Więcej szczegółów w zamieszczonej relacji.

Duży trud przy selekcji i obróbce zdjęć pochodzących z wielu aparatów był prawdziwym wyzwaniem.